Op 6 december zelf gingen Marthe en Dries met mama naar Ten Doorn in Eeklo. De Sint kwam er op bezoek en er waren tal van workshops voor de kinderen.
Marthe ging er knutselen en metselen. Dries bakte eerste dewafels bruin en ging daarna ook met truweel, mortel en stenen aan de slag.
Je kent het: zes december en de weken van spanning die eraan vooraf gaan. Ook dit jaar genoten we van het volledige ritueel. De Sint, de Pieten, Conchita en Los Chickas waren nog maar aangemeerd in de geglobaliseerde stad die Antwerpen heet of hij was al langs geweest bij Bobonne en Pépé. Het was een beetje een blitzbezoek deze keer. Normaal komt hij netjes aan de deur aanbellen en blijkt hij vanalles in de garage of op de gang gezet te hebben. Nu werd er aangebeld en lap heel de zwik speelgoed stond voor de deur. Van de Pieten en de Sint geen spoor...
Marthe's grootste cadeau was een microfoon met staander van K3,om lekker mee te zingen met al die geweldige liedjes van de drie nichtjes van Samson. Dries was nogal blij met zijn pc-spel 'Vice City'.
De neefjes kregen zowaar een gocart. Na wat geschroef en gevijs zaten blijkbaar alle onderdelen op zijn plaats en kon hij ingereden worden. Iedereen haalt zijn beste lach boven voor de foto!
Tijdens de herfstvakantie troken we op de valreep nog eens naar Plopsaland. Het was het laatste weekend van het seizoen. De eerste attractie die we tegenkwamen was de Super Splash. Wij met zijn allen erin... alleen bleek het een nogal gewaagde onderneming te zijn. De boot van Piet Piraat duikt in een razende vaart van een toren naar beneden, in het meertje. Dries vond het geweldig, Marthe en de mama iets minder. Dries en papa zijn voor sluitingstijd nog 3 keer met de Super Splash naar beneden gedonderd.
Ahoi Piraatjes!
Marthe en Dries midden de 'golven' van Aquafun in Sunparks de Haan.
Altijd leuk zo'n waterpretpark, zeker voor de kids. Alleen lijkt dit deel van Sunparks De Haan lijkt een beetje zijn beste tijd gehad te hebben. Het aquacenter is dringend aan een flinke restauratiebeurt toe. Bovendien is dit soort park een beetje achterhaald. Zeker nu je in zowat elke gemeente een zwembad hebt dat recent vernieuwd is en dat ook wel over een waterstraat en een aantal andere waterpret-tools beschikt.
Maar wij hebben ons geamuseerd, wees dat maar zeker.
Het laatste weekend van oktober kwam mama's vriendin uit Nederland, althans ze woont er, op bezoek. Dochter Liesbet is vooral op zo'n moment een grote speelkameraad voor Marthe.
's Avonds trok Dries echter ook voor de eerste keer naar het eerste klasse voetbal. Papa ging willens nillens mee naar zijn eerste voetbalmatch uit zijn leven! Maar het was best fun. De wedstrijd ging tussen KAA Gent en FC Brussels. Leuk detail, net die avond vond er een incident plaats tijdens de match. Na een rode kaart kwam de voorzitter van FC Brussels op het veld en werd de wedstrijd dan maar 10 minuten stilgelegd. Dikke fun!
Zoals je kan zien op de foto had Dries zich wel terdege voorbereid!
Na een maand school vonden we dat het tijd was om er eens op uit te trekken. We reden richting kust. In Bredene hadden we een vissershuisje gehuurd op het domein van Zeewind. Zoals je ziet op de foto, is de zee altijd goed om een gevecht te leveren tegen de onbedwingbare golven. Kastelen en dammen bouwen, we krijgen er niet genoeg van. We namen deze keer ook een vriendje van Dries mee. Het werd een gezellig weekend. Ischa moest op zaterdagavond naar huis, want hij zou 's anderendaags zijn eerste badminton les nemen. Jammer voor Dries, maar het gaf ons de gelegenheid om de laatste dag met ons vieren door te brengen. Leve de wind en de zee!
... en dus straks nog meer augustusweer in september?
De foto is genomen op 29 augustus aan het strand van Oostende. Zoals je ziet was het redelijk mooi weer, maar niet echt om in je blote bast rond te lopen.
1 September, dus we zijn netjes gekleed en gepakt en gezakt voor de eerste schooldag. Marthe en Dries zien het nog volledig zitten op deze foto. Maar vooral Marthe zag het niewe schooljaar met veel vreugde tegemoet. Dries ziet de hele zaak toch een beetje als een verplicht nummertje ... dat jammergenoeg nogal lang duurt.
Twee weken geleden maakten we van een 'regenloze' dag gebruik om een wandeling te maken in de omgeving van het kasteel van Ooidonk. Het was een mooie 'landelijke' wandeling, maar Dries vond het niet meteen de meest denderende ervaring van de zomer, omdat het volgens hem wel iets te ver stappen was.
Maar we liepen ook een heel eind langs de meanderende Leie in Bachte-Maria-Leerne. Lieflijk! Op de weg die langs het kasteel loopt heb ik Marthe en Dries gefotografeerd. We stonden zelf onder de bomen en dus stond er nogal wat tegenlicht. Meer foto's van het kasteel: www.ooidonk.be 
Op de warmste dag van het jaar waren we in De Panne, heerlijk! Toen we 's avonds vertrokken, profiteerden we ervan om de olifanten van Beaufort 2006 te gaan bekijken op het strand.
Tijdens de Genste Feesten trokken we een namiddag naar het Zuidpark om er te spelen in de springkastelen die er opgesteld stonden. Marthe wou haar ook laten schminken. De mama moest er wel bijna een uur wachten voor over hebben, want de rij wachtende kinderen was bijzonder lang. Marthe wou zich een piratenimago aanmeten.
Op de nationale feestdag gingen we op visite bij tante Rita en nonkel Filip. Het was zoals de rest van de maand heel warm. Tante Rita had haar beste culinaire beentje voorgezet om op zo'n tropische dag allerlei lekkers op tafel te toveren. Voor Dries en Marthe waren er zelfs frietjes (lekker heet!) en pannenkoeken (flink warm!). Op de foto zitten Dries en Marthe al flink klaar om hun culinaire aanval in te zetten.
De jarige Spinner
Spinner als kitten
Gisteren werd het een dagje uit naar het openluchtmuseum van Bokrijk. We vetrokken vrij vroeg en kwamen redelijk laat terug thuis, want het is een heel eind met de trein. We kregen een flinke portie boerderijen en dito attributen te zien. Maar verder is de uitstap best interessant.
Dat het de eerste zondag van mei vrij mooi en zonnig weer was aan de zee, kan je zien aan de gezichten op deze foto's.
Het eerste lang weekend van mei had Lieve een weekendje aan zee geboekt. We trokken met zijn allen naar Bredene. Het weer was nog niet opperbest, zeker niet op zaterdag, maar op zondag kwam de zon al gemeen opzetten. Resultaat: we konden rustig spelen in de duinen en op het strand. Ikzelf had net iets te lang een dutje gedaan in de duinen en was dan ook flink rood in mijn gezicht.
Tijdens de paasvakantie gingen we naar Trier. Tries zelf is een leuk stadje, niet te klein, zodat je er gemakkelijk een dag kan doorbrengen. Er is bovendien vrij veel te zijn dankzij de historische gebouwen die je er aantreft. Het meest tot de verbeeldingsprekend zijn de romeinse overblijfselen: de Porta Nigra, een poort uit de romeinse omwalling van de stad, de thermen en het amphitheater. De Porta Nigra staat centraal in de stad en is dus niet te missen. Wij maakten een keuze uit de twee andere en gingen voor het amphitheater. Het ziet er allemaal nogal echt uit. Er is een kelder onder het middenplein waarin het 'theatermateriaal' opgeslagen werd en rondom dat middenplein zijn er 'kamers' onder de tribunes waar oorspronkelijk de 'wilde' dieren in ondergebracht werden die onder elkaar vochten of het opnamen tegen de gladiatoren.
In de paasvakanie trokken we naar Duitsland. Bollo de Beer is de gastheer in Landal Greenparks. Een foto van Marthe met Bollo mag op zo'n evenement dan ook niet ontbreken.
Tijdens de eerste week van de paasvakantie trokken we naar Landal Greenparks in Hochwald. We zijn vorig jaar tweemaal voor een korte vakantie naar Duitsland gereisd. Omdat het eigenlijk heel goed meeviel - we wisten niet goed wat we ons bij Duitsland moesten voorstellen - dachten we om er nog eens naartoe te trekken. We waren er al op twee parken van Landal geweest, dus kozen we nu een park in de buurt van Trier. Het weer was vrij aangenaam voor de tijd van het jaar. De laatste dag was het zelfs heerlijk zonnig. Het park zelf was zoals altijd heel netjes en met een prachtig uitzicht op de bergen, of heuvels, en het meer. Wij hadden geluk want onze bungalow lag net aan het meer, zodat we een ongestoord uitzicht hadden op het landschap.
Op de Sportschool was er voor de paasvakantie een fuif. Dries was heel enthousiast om er naartoe te gaan. Het was een 'regenboogfuif' en alles stond dus in het teken van kleuren. Dries wou er graag in het blauw verschijnen. Bij Di hebben ze gelukkig uitwasbare gel in kleuren en zo kwam onze dancing star toch nog geweldig blits voor de dag.
We trokken naar de zoo in Antwerpen om er nog eens de dieren te zien met op de achtergrond een prille lentezon. Met de trein naar Antwerpen, het is eens iets anders. De olifanten leken nog altijd even neurotisch. De nijlpaarden waren onnoemelijk dik. De zeehonden oefenden hun kunstjes om heel de zomer op te kunnen treden in hun show. En... er zaten muizen bij de apen. Eén dier was tam genoeg, om erop te gaan zitten...
Wie Diksmuide zegt, zegt natuurlijk ook IJzertoren. Wij waren er nooit geweest. Voor de mama was het blijkbaar geleden van toen ze 6 maanden oud was, veel zal ze er dus niet van overgehouden hebben. Wij hebben heel het parcours en dus de tentoonstelling afgelegd. Vanop het dak daalden we verdieping na verdieping af: heel de Vlaamse ontvoogdingsstrijd hebben we er meegemaakt.
Meer over de ijzertoren en WOI vind je op flandersonline.org en WO1.be.
Tijdens de krokusvakantie gingen we een dag naar Diksmuide. Het was de bedoeling dat we onder andere een bezoek brachten aan de Dodengang. De kinderen, en vooral Dries, vonden het razend interessant. We maakten heel de wandeling doorheen de dodengang. Op de foto zie je vooraan Marthe en achteraan in het donker Dries in een betonnen doorgang onder de grond.
Naar het schijnt komen alle bananen langs hier het land binnen: de zeehaven van Zeebrugge. Tijdens de krokusvakantie maakten we er ook een havenrondvaart. Dries gaat dan graag nog eens op de foto aan dek van het schip.
Er staat een voorlopige nieuwe versie van dries zijn website on line. Met dank aan Blogger ;)
Tijdens de krokus trokken we een dag naar Seafront in Zeebrugge. We bezochten er het hele beleveingsmuseum over de zee en gingen natuurlijk ook aan boord van de russische duikboot en het lichtschip de West-hinder. Het was bitter koud daar aan zee, maar dat mocht ons niet in de weg staan om het hele museum door te lopen. Het museum heeft een beetje het nadeel over veel verschillende onderwerpen te handelen. Van de zee zelf en het leven onder water tot de geschiedenis van de zeebrugse haven, de socio-economische kant van de zeehaven,... Op de foto zie je Marthe en Dries in zeg maar een krabbenmand.
Bij deze foto moet je niet vragen waar we naar toe geweest zijn. Marthe als reclameplaatje voor Seafront.
Zaterdag kwamen de neefjes Michiel & Thomas bij ons spelen. Omdat het 's namiddags zo'n mooi winterweer was, trokken we met de aangepaste outfit naar het Gravensteen in Gent. Een fantasierijk bezoek aan een burcht en daarna een wafel of pannenkoek: meer moet dat niet zijn op zo'n mooie zaterdagnamiddag.
Marthe was in de hoogste hemel; omdat er vandaag weer eens sneeuw viel. Wij hadden het helemaal niet verwacht, maar het sneeuwde een flink deel van de dag. Zoals je kan zien was ze in 'grote vorm'.
Marthe moest nodig ook op de foto. Nadat ze volop Didll-kaartjes verstuurd heeft is het tijd om te poseren.
Eventjes terug naar de kerstvakantie. We waren toen voor een week in Wallonië: eigenlijk een beetje buitenland, maar lekker dichtbij en je kan goedkoop mobiel blijven bellen ;-|)-
De hangbrug over een beek in de buurt van ons huisje was zowaar een uitdaging voor de kleine Tarzan in ons.
Dries is al een hele week ziek. Eerst had hij een keelontsteking en daarna buikgriep. Nu hij al iets beter is, kan hij zich natuurlijk volledig uitleven door naar Cartoonnetwork te kijken en een spelletje te spelen op de computer. Maar ondertussen begint hij al zijn vrienden te missen en zal hij ook blij zijn om nog eens naar de karateles te gaan.
Soms moet een mens ook op zondagnammiddag en/of avond nog een beetje werken voor de school. Ik zet dan mijn bril op en probeer zo ernstig mogelijk bezig te zijn.
Tijdens de kerstvakantie trokken wij een weekje naar Wallonië. Perfect getimed zo bleek achteraf, want het had net gesneeuwd toen we vertrokken. Tijdens een adembenemende, ijskoude en 'stille' wandeling wou Dries het nog eens laten sneeuwen. Zo'n dennenboom biedt dan natuurlijk soelaas. Je gaat er onder staan en zwaait wat met de takken. Fun gegarandeerd!
