Wie Diksmuide zegt, zegt natuurlijk ook IJzertoren. Wij waren er nooit geweest. Voor de mama was het blijkbaar geleden van toen ze 6 maanden oud was, veel zal ze er dus niet van overgehouden hebben. Wij hebben heel het parcours en dus de tentoonstelling afgelegd. Vanop het dak daalden we verdieping na verdieping af: heel de Vlaamse ontvoogdingsstrijd hebben we er meegemaakt.
Meer over de ijzertoren en WOI vind je op flandersonline.org en WO1.be.
Tijdens de krokusvakantie gingen we een dag naar Diksmuide. Het was de bedoeling dat we onder andere een bezoek brachten aan de Dodengang. De kinderen, en vooral Dries, vonden het razend interessant. We maakten heel de wandeling doorheen de dodengang. Op de foto zie je vooraan Marthe en achteraan in het donker Dries in een betonnen doorgang onder de grond.
Naar het schijnt komen alle bananen langs hier het land binnen: de zeehaven van Zeebrugge. Tijdens de krokusvakantie maakten we er ook een havenrondvaart. Dries gaat dan graag nog eens op de foto aan dek van het schip.
Er staat een voorlopige nieuwe versie van dries zijn website on line. Met dank aan Blogger ;)
Tijdens de krokus trokken we een dag naar Seafront in Zeebrugge. We bezochten er het hele beleveingsmuseum over de zee en gingen natuurlijk ook aan boord van de russische duikboot en het lichtschip de West-hinder. Het was bitter koud daar aan zee, maar dat mocht ons niet in de weg staan om het hele museum door te lopen. Het museum heeft een beetje het nadeel over veel verschillende onderwerpen te handelen. Van de zee zelf en het leven onder water tot de geschiedenis van de zeebrugse haven, de socio-economische kant van de zeehaven,... Op de foto zie je Marthe en Dries in zeg maar een krabbenmand.
Bij deze foto moet je niet vragen waar we naar toe geweest zijn. Marthe als reclameplaatje voor Seafront.
