Carnaval is in aantocht

Driesje wou voor carnaval een Ninjapak. Het was echter niet eenvoudig om nog een Ninja outfit te vinden. Voor Marthe lagen de zaken enigszins anders...

Marthe had meer geluk. Terwijl mama zich in de winkel te pletter zocht naar dat bewuste Ninjapak, hadden Marthe & papa al een leuk pakje gevonden. Marthe was meteen klaar voor het aankomende carnavalsfeest. Ondertussen heeft ze al flink genoten van haar aankoop. Ze heeft het pak al twee halve dagen aangetrokken. Vandaag wou ze tanta Rita & nonkel Filip verrassen aan de voordeur, dus trok ze haar pakje aan net voor ze aankwamen.

Hier is ons schattig onzelieveheersbeestje:

Een nieuw zwembrevet voor Dries!

Vandaag was de voorlaatste les van de zwemcursus die Dries volgt. Al sinds september 2003 volgt hij elke zaterdagvoormiddag een zwemcursus. Het eerste semester werd schoolslag aangeleerd en het befaamde 'springen van de blok'. In januari van vorig jaar behaalde Dries zijn brevet van 100 meter en 1 minuut watertrappelen. In juni 2004 behaalde hij zelfs een brevet van 750 meter. Vanaf september werd er vooral geoefend op de ademhaling van de schoolslag, het aanleren van crowl en rugslag.
Dit jaar werd er ook tijdens de voorlaatste les een proef ingelast. De zwemmers krijgen 45 minuten de tijd om een zo groot mogelijke afstand af te leggen. Dries slaagde erin om deze morgen in die tijd maar liefst één kilometer en drie honderd meter schoolslag te zwemmen! Echt waar! Ik zweer het, en trouwens hij kreeg er een echt brevet van mee naar huis.
Eens uit het zwembad merkte Dries op dat hij niet zo goed meer zag. Zijn ogen zagen helemaal rood van de chloor uit het zwembad. Eens aan tafel 's middags werd het zelfs redelijk pijnlijk en moest hij bijna een uur de ogen dicht houden om ze weer een beetje te laten normaliseren.

Pépé is 75

Vandaag gingen we naar Oudenaarde om bij pépé & bobonne de verjaardag te vieren van pépé. Wij zijn eigenlijk twee dagen te vroeg...
Terwijl de papa's en de mama's samen aan tafel zitten, spelen de kinderen buiten in het mooie weer. De eenden krijgen hun deel van de feestmaaltijd. De kinderen brengen hen een flink deel van het brood.

Vijf stoere, kleine en 'grote' kids.

Vermomd aan zee?

Het was mooi weer gisteren, maar de koukleumen onder ons dragen dan wel een dikke jas, minimum één muts ... als ze aan zee wandelen.

Marthe nauwelijks herkenbaar in haar buggy op de pier van Oostende.



Dries nam een foto van de papa op de pier. Het felle (tegen)licht en de dikke jas zorgen ervoor dat de papa helemaal niet herkenbaar is.

Naar zee

Zondag 2 januari en een stralende dag. Dat vonden wij redenen genoeg om er eens op uit te trekken. We reden richting Oostende, waar net vandaag duizenden (?!) ijsberen in het koude water doken. Wij hielden onze dikke jassen netjes aan. Want het was dan wel zonnig, maar het waaide ontzettend hard. Na een wandeling op de dijk en de pier gingen we iets drinken in "'t Zeezotje". Omdat er niet onmiddellijk plaats was aan een tafeltje, gingen we met zijn vieren aan de toog zitten. Ook toen er plaats vrij kwam zijn we blijven zitten. Marthe zei dat het voor haar de eerste keer was dat ze daar mocht zitten en dat zoiets geleden was van toen ze nog in mama's buik zat. Ook Dries wilde van geen wijken weten, omdat hij het zo leuk vond om op een grote barkruk aan de toog te zitten.

Toen we op de pier wandelden, vaarde er net een boot uit...



De beste stuurlui staan op de pier!



Marthe zat netjes en goed ingepakt in de buggy.